Rozstania z poprzednim/nią partnerem/rką zazwyczaj wynikały ze wspólnego, świadomego postanowienia.

Podczas naszych kłótni działam na rzecz poprawy sytuacji, po to, żebyśmy obydwoje znów poczuli się dobrze.

Zazwyczaj wystarczy, że poproszę partnera o to, czego potrzebuję, a zwykle otrzymuję to, czego chcę.

Rezygnując z chwilowego zaspokajania swoich potrzeb na rzecz partnera, jestem pewny/a, iż moje potrzeby ostatecznie zostaną wzięte pod uwagę.

Jeśli ja i mój partner mamy różne zdania, aktywnie poszukuję rozwiązania, które zadowoli obie strony.

Rozmawiam z partnerem o wszystkim, a gdy milczę to tylko wtedy, gdy jestem pewny/a, że dane sprawy są dla niego nieistotne.

Zdarzają nam się konflikty, choć nikt z nas nie ponosi winy.

Jeśli coś nam się nie układa, potrafię wykazać się cierpliwością i czekać, aż pojawi się właściwe rozwiązanie.

W związku potrzebujemy siebie nawzajem w takim samym stopniu.

Bez trudu składam zobowiązania wobec partnera i dotrzymuję słowa.

W moim związku partner/partnerka ma prawo do zmiany i rozwoju zgodnie ze swoimi potrzebami, co nie jest dla mnie zagrożeniem.

W bliskiej relacji partnerskiej nie mam problemu z zachowaniem równowagi między tym co osobiste, a tym co łączne.

W związku istnieje ryzyko utraty poczucia własnej tożsamości.

Podejmuję kompromisy, z których nie jestem zadowolona.

Ważne jest tylko to, co mój partner robi dla mnie z własnej inicjatywy, a nie to, co robi na moją prośbę.

Nawet gdy poproszę o coś partnera i dostaję to, czasami wciąż czuję niezadowolenie.

Często zaniedbuję siebie w bliskiej relacji.

Odczuwam brak zrozumienia ze strony mojego partnera.

Kiedy mój partner łamie obietnicę, zdarza się, iż traktuję to osobiście.

Szybko się irytuję, gdy mój partner interpretuje moje zachowanie jako brak miłości, mimo że mam dobre zamiary.

Obawiam się, że ja i mój partner różnimy się zbytnio.

Trudno mi prosić partnera o pomoc; zanim się zdecyduję, długo się nad tym zastanawiam.

Kiedy myślę o rodzicach, nie pamiętam, aby byli ze mnie dumni.

Bardzo mnie irytuje, kiedy coś w związku sprawia wrażenie niesprawiedliwości.